TRANSFORMERS

“A lover tries to stand in well with the pet dog of the house.”

- Moliere

“Patay na si Megan Fox?” habang inililipat ko ang cellphone sa kabilang tenga. Bumagal ang taxi at lumiko sa kaliwa. Gusto ko mang malungkot pero ganoon talaga ang buhay. Mahalaga sya sa akin. Hindi ito inaasahan.


“Ok lang ako,” ang sabi ko. Habang gumuguhit ako ng pusa sa nahamugang bintana ng taxi. Tumingin ako sa labas. Malakas pa rin ang ulan. Huminto ang taxi. Nakatingin sa akin ang driver habang kinukuha ko ang isang daang piso sa wallet ko. Lumabas ako ng taxi. Tumakbo ako at hinanap ang ER. Nakita ko doon ang isang eksenang noon ko lang nakita sa buong buhay ko. Narinig ko ang beterinaryo na nagsabing “Stand clear”. Habang hinihiga nya si Megan. Hawak ng doktor ang dalawang maliliit na resuscitation paddles. Pagkatapos ng pitong beses na pagkuryente sa dibdib ng kaawa-awang pusa. Pinunasan ng doctor ang noo nito at nagsabing, “OK, oras na talaga nya.” Makikita sa mukha ng beterinaryo ang pagkadismaya. Tinanggal nya ang mga rubber gloves sa kamay nya at itinapon sa basurahan. At ang umiiyak na nurse ay tinakpan si Megan ng maliit na puting tela.


Naaalala ko pa noong una ko syang makita. Naglilinis ako noon ng kotse. Narinig ko ang bawat iyak nya. Sinundan ko kung saan ito nanggaling. Natagpuan ko sya sa basurahan. Nakabalot sya sa isang plastic bag. Isang mutaing itim na pusa. Kinupkop ko sya. Ginawan ko sya ng tulugan mula sa isang yantok na basket na pinaglagyan ng prutas. Gumawa rin ako ng maliit na kitty litter box. At kapag mamimili ako ng groceries, kasama na sa listahan ang gatas at Whiskas nya. Mabilis syang lumaki at tumaba. Malikot at mapaglaro. Tuwing malakas ang ulan na may kulog at kidlat, tumatabi sya sa akin sa kama.


Midnight ang dating pinangalan ko sa kanya. Kaya lang madalas syang magkasakit. Sinisipon at hinihika. At nang isinama ko ang bestfriend kong si Karen sa Vet Clinic. Para ipagamot ang pusa. Madalas nya itong tawaging Megan Fox. Kahit na ilang beses na sinabi ng beterinaryo na lalaki ito. Minsan umaalis ng bahay si Megan. Siguro nature na talaga ng mga pusa ang mamasyal. Umuuwi din sya bago pa ako makarating sa bahay mula opisina. Pero isang araw, hindi sya umuwi. Sinabihan ko si Yaya na anatabayanan ang pag-uwi ni Megan. At paghandaan na sya ng pagkain. Baka sakaling umuwi sya at gutom na gutom. Lumipas ang tatlong araw. Napanis na ang inihandang pagkain ni Yaya. Wala pa rin si Megan. Nag-aalala ako sa kanya.


Habang tinatapos ko ang mga paperwork sa opisina. Nakatanggap ako ng tawag mula kay Yaya. Nakita na nya si Megan. Nasa garahe. Nakahiga sa isang sulok. May maliliit na hikbi. Duguan ang kaliwang mata. May sugat sa tagiliran at isang paa. May nagmalupit kay Megan. Tinawagan ko si Karen na dalhin si Megan sa Vet Clinic.


Lumiipas ang isang linggo magmula ng pumanaw si Megan. Nag-jogging ako at pauwi na. Nakasalubong ko ang isang emo na tuta. Pasuray-suray sya kung lumakad. Parang galing sa gimik. Parang lasing. Parang tumira ng sampung boteng Grande. Tumigil sya. Tumumba. Binuhat ko sya at inuwi sa bahay. At sa espiritu ni Mother Teresa, binigyan ko sya ng pangalan. Siya na si Shia LaBeouf.

"I will color the world one step at a time..."