BAWAL

"There is a charm about the forbidden that makes it unspeakably desirable.”

-- Mark Twain

Tapos na ang klase. Napurga ang utak ko sa pag-intindi sa quadratic equation. Tinext kita. Ang sabi ko hihintayin kita sa labas ng classroom nyo. Di ka nagreply. Malamang naka-silent ang phone mo. Baka kasi mapagalitan ka na naman ni Miss Solomon. Ako pa ang sisihin mo. Alam mo namang ayokong nagagalit ka sa akin.


Nasa labas ako ng classroom nyo. May balak na naman yatang mag-extend ng klase si Miss Solomon. 30 minutes akong maghihintay dito. Okay lang, basta para sa iyo. Umupo ako sa bench. Dinukot ang nagkabuhol-buhol na earphone sa bulsa ko. Kinabit sa cellphone ko. Pinakinggan ang mga kantang paborito mo na dinownload ko noong isang linggo.


Nagkandahaba ang leeg ko sa pagsilip sa iyo mula sa bintana. Makita ka lang. Nakahanda na ang matamis na ngiti ko. Kung sakaling titingin ka. Kinalabit ka ng katabi mo at itinuro ako. Habang nagbubulungan ang mga nasa likod mo. May isang tumapik sa balikat mo. Nakatingin sila sa akin. Parang nahihiya ka. Lumingon ka sa bintana. Ngumiti ka sa wakas. Napansin kong halos pumalakpak ang katabi mo.


Natapos na rin ang klase mo. Lumapit ka sa akin. Nagpasalamat ka. Nagkantyawan ang mga classmate mo. Pinadala mo sa akin ang mga libro mo. Inaya kitang kumain muna. Sabi mo huwag na. Dahil marami kang assignments ngayon. At tuturuan pa kita sa Physics. Kaya dun na lang ako sa inyo maghahapunan. Hinawakan mo ang kamay ko. Magkasabay tayong naglakad.


Tumigil ako sandali. Para ayusin ang pagkakabuhol ng sintas ng sapatos ko. Lumingon ka. Ngumiti. At nagpatuloy sa paglakad. Napakagandang pagmasdan ang bawat paghakbang mo, suot ang puting stockings, at ang pag-indayog ng mahaba mong buhok.


Dumating na rin tayo sa bahay nyo. Pinapasok mo ako sa kwarto mo. Inilapag ko ang mga libro sa kama mo. Binuksan mo ang air-con. Amoy strawberry ang kwarto mo. Napakabango. Ang sabi mo sandali lang dahil magbibihis ka. Tumalikod ako. Kitang-kita ko ang repleksyon mo sa salamin bintana. Pumikit ako.


Lumapit ka sa akin. Kinalabit ako. Tumalikod ka. At natatawa ka habang sinabi mong,

“Noel, pakitanggal ang kawit ng bra ko.”

Kinabahan ako. Napakakinis pala ng likod mo. Nanginginig at naninigas ang mga daliri ko habang tinatanggal ang kawit ng bra mo.


At ang nasabi ko sa sarili,

“Shirley, sana naging tunay na babae ka na lang.”

"I will color the world one step at a time..."