ALIN ANG TOTOO?

"All truths are easy to understand once they are discovered; the point is to discover them.”

---Galileo Galilei

Matapos ang ilang araw na pag-iipon ng mga sagot at comments. Ipapamahagi ko na ang CRAYOLA AWARD.

Heto ang aking kasagutan;

1. Hindi totoong ipinanganak ako sa Vietnam. Hindi rin Vietcong ang Nanay ko. Pero Kapampangan kami. Ipinanganak at lumaki ako sa isang fishing village sa Abucay, Bataan.

2. Totoong naliligo ako sa dagat noon. Pero kumakain ako ng bangus kahit madalas akong matinik. At hindi rin totoong allergic ako sa hipon. Gustong-gusto kong magpahipon.

3. Thundercats nga ang paborito kong cartoons. Pero hindi ko niyaya ang mga kapatid ko para tumalon sa ilog. Dahil sobrang liit pa nila para gawin yun. Papatayin ako ng magulang ko kapag ginawa ko yun.

4. Oo, nagpunta kami ni Tatay sa Cindy’s. Pero kasama si Nanay at mga kapatid ko. Apat kaming magkakapatid noon. Kaya dapat pantay-pantay. Bawal mag-inggitan. Hindi lang minsan kung magpunta sa Cindy’s. Every weekend nagpupunta kami doon. Nakakalungkot nga lang ng biglang nawala ang Cindy’s. Wala na ring Thundercats. Wala na rin yung pridyider namin na dinikitan ko ng maraming stickers. Batang Cindy’s ako, kaming magkakapatid. Kaya ipinangalan nila sa isang kapatid ko, CINDY.

5. Ang Dyesebel nga ang unang pelikulang napanuod ko sa sinehan kasama ang pinsan kong babae. Hindi totoong naglublob ako sa tubig pag-uwi ng bahay. Kinabukasan ko ginawa yun. At wala rin kaming bath tub. Sa malaking batya ko ginawa.

6. Kung ito ang sinagot mo. Sa iyo mapupunta ang award! Ito ang unang pagkakataon na sinabitan ako ng sash. Haha! Paksyet kasi ang mga kaklase ko. Masyadong nabighani sa kagwapuhan ko. Pero mas gwapo yung nanalo. Kaya First Runner Up lang ako. Bawat klase may kanya-kanyang rehiyon na i-re-represent. Kami ang Rehiyon XI. Nakakangawit palang tumayo at pumalakpak sa entablado ng dalawang oras.

7. Dahil sinabi ko na kung alin ang totoo. Malamang, kasinungalingan din ang #7. Pero Bok, hindi man lang kita nakita nung umuwi ka. Alam ko nandito ka sa Maynila. Pero hindi tayo nagkikita. Nasa magkabilang panig kasi tayo. Malamang nagpupunta ka pa rin sa Malate. Ingat ka lagi. Kahit anuman ang mangyari, makakayanan mo. Pareho tayo eh. Sobrang lakas ng loob. Saludo ako sa’yo.

8. Isang kurso lang ang kinuha ko noong college. Mechanical Engineering. Magulang ko ang pumili. Di ko kasi alam kung anong gusto ko. Kasi ang pangarap ko nung bata ako ay maging pari. Alam kong hindi ako tatanggapin sa simbahan kaya di ko na lang tinuloy. Hindi pa ako graduate, may isang semester pa ako. Pinag-iisipan ko pa kung tatapusin ko.

9. Nakita ko ang sarili ko sa gitna ng inferiority complex at identity crisis. Nagrebelde ako. Kaya nagpunta ako ng Maynila. Mag-isa. Hindi isang libo ang dala kong pera. Kundi three-hundred lang. Nakitira ako sa mga kakilala. Nakahanap ako ng magandang trabaho. Hindi totoong gumawa ako ng props at backdrafts. Hindi rin totoong naging PA ako sa fashion shows. At lalong hindi totoong naging nude model ako! Ako ang nagdrowing dun sa nude. Dahil gumawa ako ng maraming painting at maraming pangarap. Computer technician ang trabaho ko ngayon. Tuwing gabi.

10. Limang taon na nga ang lumipas. Limang taon na humubog sa pagkatao ko. Dahil sa pagmamahal ko sa pintura. Naging mabait sa akin ang buhay. Hindi pa ako nakakarating sa Manila Bay. Hindi pa ako nakakatuntong sa Baywalk. Hindi ko pa rin napapanood ang paglubog ng araw doon. Pero umuuwi ako ng Bataan. Sa tubig-dagat ako nagmula. Sa tubig-dagat ako babalik.

AT ANG MGA NAGWAGI;

Syempre may award din ang lahat. :)

"I will color the world one step at a time..."