KUTSILYO

“My body is a journal in a way. It's like what sailors used to do, where every tattoo meant something, a specific time in your life when you make a mark on yourself, whether you do it yourself with a knife or with a professional tattoo artist.”

- Johnny Depp

May kamay sa dilim, may hawak itong kutsilyo.

Inukit na kahoy ng bayabas ang hawakan ng kutsilyo. Ang talim nito ay mas matalim pa sa labaha. Kung mahihiwa ka nito, hindi mo mararamdamang nahiwa ka, hindi kaagad.

Nagawa na lahat ng kutsilyo ang dapat nitong gawin nang marating nito ang kabahayan. Ang talim at ang hawakan ay basa. Nakabukas ng bahagya ang pinto kung saan dumaan ang lalaking may hawak ng kutsilyo. At dahil sa bukas na pinto, nagbabago ang kapalaran ng buong kabahayan.

Huminto ang lalaki mula sa tahimik na paghakbang. Itim ang buhok nya at mga mata. Palagi syang may suot na itim na guwantes. Tumayo sya ng walang imik. Hinugot nya ang puting panyo mula sa likurang bulsa ng kanyang pantalon. Pinunasan ang hawak na kutsilyo at kanang kamay na may suot na itim na guwantes. Isinuksok nyang muli ang puting panyo sa kanyang bulsa. Malapit nang matapos ang gawain nya. Iniwan nya ang babae sa kama, habang ang lalaki sa sahig, ang batang babae sa makulay nitong kwarto na napapaligiran ng mga manika at stuffed toys. Isa na lang at matatapos na sya. Ang batang lalaki sa kuna. Inayos nya ang pagkakahawak ng kanyang mga daliri sa kutsilyo. Sinabi nya sa kanyang sarili, hindi sya ngingiti hangga't hindi sya natatapos.

Ang kuwarto ng batang nasa kuna ay nasa itaas ng bahay. Tahimik siyang umakyat ng hagdan. Tinulak nya ang pintuan ng attic. Pumasok sya. Itim na balat na sapatos ang suot nya . Pinakintab na parang mga itim na salamin sa dilim. Maaaninag ang repleksyon ng buwan sa sapatos nya. Hindi maliwanag ang buwan nang gabing iyon. Ngunit para sa kanya, tama lang ang liwanag. Sanay ang mata nya sa dilim. Nakita nya ang batang nakakumot. Kahit sa ilalim ng kumot kabisado nya kung alin ang ulo, dibdib, katawan, kamay at mga paa. Lumapit sya sa kuna. Dumungaw sya. Itinaas ang kanang kamay na may hawak na kutsilyo. Pinuntirya nya ang dibdib ng bata. Ibinagsak nya ang kanang kamay ng buong lakas. Ngunit ang nasa ilalim pala ng kumot ay isang teddy bear. Wala ang bata.

Sininghot nya ang hangin. Naamoy nya ang bata. Amoy gatas. Parang chocolate chip cookie. At ang maasim na amoy ng basang disposable diaper. Naamoy nya ang baby shampoo sa buhok ng bata. At isang gomang laruan na laging kinakagat ng maliit na bata. Lumabas ng kwarto ang lalaki. Sinundan ang amoy ng bata sa hangin. Bumaba sya ng hagdanan. Pumasok sa kusina, banyo, salas at garahe. Nakita nya sa garahe ang basang diaper sa tabi ng dalawang bisikleta.

Ipinasok nya ang kutsilyo sa bulsa ng kanyang jacket. Lumabas sya ng bahay. Tumingin sya sa buwan. Sininghot ang hangin. At mabilis na humakbang sa ilalim ng aandap-andap na ilaw ng poste.

"I will color the world one step at a time..."