Saturday, October 30, 2010

SHADES




“I generally avoid temptation unless I can't resist it”


-Mae West








Paluwas ako ng Maynila noon. Kagaya pa rin ng nakagawian, umupo ako sa may bandang likod ng bus, katabi ng bintana.
Hindi sa likod na likod, hindi rin sa gitna. Basta sa may bandang likod.
Nag-stop over ang bus sa San Fernando , Pampanga.
Sumakay sya. Tiningnan ko sya na papalapit sa kinauupuan ko.
Matangkad sya, maskulado, moreno at semikalbo.
Naka-semi fit sya na pink na tshirt at checkered na tokong.
May dala syang brown paper bag at maliit na sling bag. At may suot syang bubuyog shades na may white frame.
Tinitingnan ko sya habang umuupo sya sa tabi ko.
Pag-upo nya, binaba nya sa pagitan ng mga paa nya ang hawak nyang paper bag.
Yumuko ako para ayusin ang dala kong Duffel bag, para makaupo sya ng maayos.
At umupo rin ako ng maayos.
Inilagay nya sa pagitan namin ang sling bag nya.
Naramdaman kong may nagba-vibrate sa loob ng sling bag.
Binuksan nya yun at kinuha ang cellphone nya. Nasa loob ng sling bag ang dalawa nyang cellphone.
Habang binubuksan nya ang zipper ng sling bag, dumudikit ang braso nya sa tagiliran at tyan ko.
Tiningnan ko sya. Pero nakakailang. Naka-shades kasi sya. Di ko alam kung nakatingin din sya sa akin.
Kahit na alam kong ala-sais na nun at magdidilim na. Sinuot ko rin ang aviators ko. Haha.
Tiningnan ko ulit sya. May kinakausap sya sa isang phone at may katext naman sya sa isa.
Nang matapos syang magtext at wala na syang kausap sa phone, ibinalik nya sa sling bag na nasa pagitan namin ang mga cellphone.
Sumayad ulit ang braso nya sa tagiliran, tyan at braso ko.
Napansin ko, ilang beses nagvibrate ang mga phone nya sa loob ng sling bag.
Kukunin nya ang mga yun, Sasayad ang braso nya sa katawan ko. Sasagutin nya ang phone.
Ibabalik nya ang mga cellphone sa sling bag nya. Sasayad ulit ang braso nya sa akin.
Limang beses naulit yun. Yung panghuli, hindi nagvibrate ang phone nya.
Pero nasa sling bag ang kamay nya at nanatiling nakadikit sa tagiliran ko ang braso nya.
Pareho kaming naka-shorts nung araw na iyon.
Nakagawian ko na rin kasi ang magsuot ng shorts sa tuwing luluwas ako ng Maynila o tuwing uuwi ako ng probinsya.
Para kasi komportable. Tatlong oras kasi akong nakaupo lang sa bus. Saka presko. Haha
Dumikit ang hita nya sa hita ko. Naramdaman ko ang pagdampi ng balat at balahibo nya sa hita ko.
Mainit. Kahit na malamig ang hanging binubuga ng aircon ng bus.
Gumalaw ang hita nya. Nagtataas-baba. Kinikiskis nya iyon sa hita ko. Nilabanan ko.
Gumalaw din ang braso nya sa tagiliran ko. Kumiskis din iyon.
Hanggang sa magdikitang mga braso naming na nagkikiskisan.
Tumingin ako sa kanya. Nakatingin nap ala sya sa akin.
Ngumiti sya. Nginitian ko rin.
Kinagat nya ang labi nya. Inabot nya ang kamay ko.
Magkaholding hands na kami. Hinahaplos nya ang palad at mga daliri ko.
Bumulong sya. “ANG LAMBOT NG KAMAY MO”
Ngumiti ako. Sa loob-loob ko, nagpapasalamat ako sa lotion.
Habang hawak nya ang kamay ko, dumausdos iyon sa bukol na nasa harap nya.
Matigas iyon. Mainit.
Kinuha nya ang paper bag na nasa pagitan ng mga paa nya.
Pinantakip nya iyon sa sumunod na mangyayari.
Lumiyad sya ng kaunti. Pinaliit ang tyan nya.
Ipinasok nya sa loob ng shorts nya ang kamay ko.
Pasmado ako. Kaya medyo nanginginig ang mga kamay ko. Lalo na sa mga pagkakataong ganito.
Dumeretso ang mga palad ko sa kung anumang nasa loob ng briefs nya.
Mainit na laman. Matigas. Hinawakan ko ang ulo. Medyo basa. Malagkit.
Bagong ahit sya. Prepared. Nakakuyom na sa palad ko ang laman na iyon. Marahan kong hinagod.
Tiningnan ko sya. Nakakagat labi pa rin.
Inabot nya ang bukol na nasa harap ko. Ako naman ang lumiyad. Nagpaliit ng tiyan.
At malaya nyang naipasok sa loob ng briefs ko ang kamay nya.
Ginawa nya ang ginawa ko sa kanya.
Kanina lang nasa kahabaan kami ng NLEX. Biglang nasa Kamias na pala kami.
Hinugot ko ang kamay ko sa loob ng shorts nya. Ganun din ang ginawa nya.
Hinawakan nya ang kamay ko. Mahigpit.
Nagtanong sya. “SAAN KA BABABA?”
Sabi ko, “SA CUBAO. IKAW?”
Sagot nya, “SA ORTIGAS.”
Nasa Cubao na ang bus. Kinuha ko ang dala kong Duffel bag. .
Bumaba ako ng bus. Naglakad at di ko na sya nilingon.




"I will color the world one step at a time..."

Thursday, October 28, 2010

SI ANTHONY




“By persistently remaining single,

A man converts himself into a permanent public temptation.”

-Oscar Wilde









Paluwas ako ng Maynila noon. Galing akong probinsya.

Alas-tres ng hapon ako nakasakay ng bus.

Kagaya nang nakagawian, umupo ako sa may bandang likod.

Hindi sa likod na likod, hindi rin sa gitna, basta sa may bandang likod. Katabi ng bintana.

Nag-stop over ang bus sa San Fernando , Pampanga upang magsakay ng pasahero.

Unti-unting napuno ang kaninang halos walang laman na bus.

Nakita ko syang sumakay, suot ang asul na t-shirt at maong na pantalon na punit ang kanang tuhod.

May dala syang dyaryo, Philippine Star.

Mga 5’7” sya. Kayumanggi. Matipuno. Semikalbo.

Naghahanap sya ng mauupuan. Pero nilagpasan nya ang unang dalawang bakanteng upuan. At umupo sya sa tabi ko.

Magkadikit ang mga hita namin nang umupo sya. Dumikit din ang braso nya sa braso ko.

Matigas ang muscles ng braso nya.

Kinuha nya ang dyaryo. Binuksan. Nagbasa sya. Nakibasa din ako nang patago.

Pero palihim ko ring sinusulyapan ang mukha nya.

Paminsan-minsan nahuhuli ko syang nakatingin sa akin.

Babawiin ko ang tingin, babaling ako sa bintana at ngingiti.

Sa kahabaan ng NLEX, di pa rin nya tinatanggal ang pagkakadikit ng hita at braso nya sa akin.

Naramdaman kong gumalaw ang hita nya. Ikinikiskis nya yun sa hita ko.

Nilabanan ko rin o siguro muscle reflex ko lang.

Ganun din ang ginawa nya sa braso nya na nakadikit sa braso ko.

Nakatingin sya sa akin. Ngumiti ako. Ngumiti sya.

At nakapatong na ang kaliwang kamay ko sa hita nya.

Dinukot nya sa bulsa ng pantalon ang cellphone nya.

Akala ko nagtetext sya. Pero pinakita nya sa akin ang tinype nya.

Tinype nya ang phone number nya. Dinukot ko rin sa bulsa ko ang cellphone ko.

Kinopya ko ang number nya.

Nagtype sya ulit. ANO NAME MO?

Tinext ko sya. MARK, u?

Tama, MARK ang hook up name ko. Walang kinalaman dun si Mark Bautista. Yun lang ang unang pumasok sa isip ko.

Nagsalita sya. Bumulong. ANTHONY.

Ngumiti ako.

Tinanong nya ko, SAAN KA NAKATIRA?

Sumagot ako, SA CAINTA, IKAW?

Sabi nya, SA QUEZON AVE.

Ngumiti ako. Nasa Quezon Ave na pala kami at bababa na sya.

Pinagmasdan ko syang bumaba ng bus.

Pagbaba nya. Tumingin sya sa akin. Nakangiti sya at nagtext.

“MAY PLACE KA BA?”

Sinagot ko, UHM, OO. ALAM MO BA ANG STA LUCIA?

Sumagot sya. “YUP. PUNTA LANG AKO SA BOARDING HAUS, TAPOS PUNTA NA KO DUN.”

Sagot ko, CGE KITA TAU DUN LATER.

Bumaba ako sa Cubao. Sumakay ng jeep papuntang Cainta.

Nagtext sya. “NANDITO NA AKO SA STA LUCIA.”

Di ko alam, pero ang bilis nya, naunahan pa nya ako.


"I will color the world one step at a time..."


Wednesday, October 27, 2010

KABITEROS WITH DIANNE NECIO


“Gentlemen, the Queen!
She gazed at us serene,
She filled his flush,
Amidst the hush -
And gathered in the green”
































"I will color the world one step at a time..."