TAXI DRIVER

"You are as useless as a flashlight with no batteries in the dark."

- J. Alexander

Kung ang isang lalaki ay may yabang na maipagmamalaki. Intelektual. Six-packed abs. Sense of humor. Pitong pulgada. Angas ni James Dean. Kasing-tulis ni Wolverine. Mas gwapo pa kay Gael Garcia Bernal. Sa isang kindat. Patagong ngiti. Sa isang akbay. Kayang-kaya mong makuha ang sinumang babae. Walang tatanggi. Walang magrereklamo.



Dalawang bagay lang ang masarap sa mundo. Beer at babae. Pero sa akin, babae lang mabubuhay na ako. Wala pa kong ibang inanyayahan sa kama ko. Iyan ang aking prinsipyo. Nariyan naman ang kotse. May motel. At may bahay sila. Kaya hindi na kailangang dalhin pa sila sa bahay ko. Mahirap na ang matunton. Mahirap nang may maghabol. Dahil kung wala kang prinsipyo, wala kang mararating.



FHM, Maxim, Cosmopolitan, GQ, Preview, Details, Vogue. Binabasa ko lahat yan. Kailangan updated din naman ako. Woman on top. Yan ang paborito ko. Todong sarap. Pero hindi ka masyadong mapapagod. Marami akong natutunan dito. Metrosexual. Iyan ang modernong lalaki. Kahit magsuot ka ng pink na kamiseta, hindi mawawala ang pagkalalaki mo. Tigasin ka pa rin. Sa totoo lang, maraming chicks ang may gusto sa isang fashionistang barako.



Sa pagtapak ko sa pedal. Sa pagkabig ko sa manibela. Sa pagpatak ng metro. Magsisimula nang umikot ang mundo ko. Lahat ng magagandang babae nasa Maynila. Kailangan mo lang tumingin sa paligid. Bawat isa natatangi. One of a kind. Parang nais kong kilalanin lahat. Kaya gustong- gusto kong libutin ang buong Maynila. Ito ang siyudad. Ito ang buhay.



Sumakay si Virgie sa akin sa Tomas Morato. Mayaman. May asawa. Kaya hindi pa ako nag-aasawa dahil sa mga tulad nya. Anim na buwan syang mawawala. May asian trip sila ng mister nya. Kailangan nyang makipagkita sa akin. Pabaon raw nya sa paglipad nya. Madali syang mapasaya. Konting papuri lang. Madali syang mapaamo. “Ang ganda mo ngayon”. “Bagay sa iyo ang damit mo”. “Ang bango mo”. Ang kapalit nun, sapat na para mabuhay ng isang buwan. Makakabili pa ako ng damit at sapatos.



Mag-a-alas onse na ng gabi. Kailangan ko na bang umuwi sa maiinit kong kwarto at walang lamang pridyider? O pupunta ako sa Veteran’s Village, may mayayakap at breakfast in bed? Sya si Myrna. Ang aking semi-regular girlfriend. Masyado syang sensitibo. Pero masarap syang magluto. Minsan sinabihan nya ako ng I love you. Ang sinagot ko, Thank you honey. Nagtampo sya. Umiyak. Gusto nyang magsama kami. Gusto nya ng commitment. Translation: Pagdurusa. Wala syang asawa. Pero may isang anak. Minsan naiisip ko, kahit pala gwapo nagkakamali rin. Huwag na huwag papatol sa isang single mom. Kasi madalas may kasama silang accessory. Lalo pa’t hindi mo mapapahindian. Mapapalapit at mamahalin mo na rin.



Meron akong kapitbahay. Si Mr. Lin. Isang instik. May-ari ng pagawaan ng hopia sa Binondo. Araw-araw pinagluluto sya ng asawa nya ng paborito niyang chopsuey. Pinagpiplantsa. Pinaglalaba. Pero araw-araw nyang sinisigawan ang kawawang maybahay. Ginagawa nyang katulong. Isang araw nilayasan sya ng misis nya. Magmula noon, araw-araw nang umiiyak ang matandang intsik.


Mayroon akong bestfriend, si Marlon. Nakipagbreak sa kanya ang girlfriend nya, si Lisa. Isang office girl sa Makati. Pumara si Lisa sa akin sa Malate. Pauwi sya galing gimik. Dumaan kami sa isang gasolinahan. Nagyaya pa syang uminom. Na nauwi sa isang umaatikabong digmaan sa ibabaw ng dining table ng bahay nya. Lumipas ang mga araw. Ang sabi sa akin ni Marlon nagkabalikan na sila ni Lisa. Halos makalimutan ko na ang amoy ni Lisa nang makita ko syang muli. Pauwi sya galing trabaho. Buntis daw sya. Hindi nya alam kung sino ang ama. Kung manganak sya at kamukha ko ang bata. Iyon na siguro ang katapusan ng pagkakaibigan namin ni Marlon.


Iniisip ko wala nang mas masaklap pa kaysa kamatayan. Pero isang umaga, isang pangyayari ang gumising sa akin. Hindi ko na magawa ang dating nakagawian sa isang malamig na umaga. Di na makalipad si Astroboy. Patay na nga si Optimus Prime. Di na tigasin si Manoy. Knock out na si Pacman. Di na makadungaw si Kapitan. Tumumba na si Ironman. Di na makalangoy si Free Willy. Hindi ito maaari.Bakit ako pa? Masyado pa akong bata para sa Viagra.

"I will color the world one step at a time..."