SIMULA ng Walang Katapusan...

"Heto na, oras na
Para magsimula
Ang sarap magsimula
Kung masarap ang simula.."

---SIMULA by Nina

"Anong dinidrowing mo anak,"

"Unggoy po, Inay."

"Bakit ikaw ang gumagawa?"

"Mukhang ipis po kasi yung ginawa ni Tatay."

Grade Two ako noon nang piliin ako ni Sir Sacdalan
para isali sa isang Poster making Contest..

GUHIT BULILIT ang panagalan ng contest.
Sponsored ng Batiot, Coca-cola at Colgate-Palmolive. 
Ang saya-saya ko. First time ever.
Isa na ako sa mga hahangaan sa school.
May ipagmamalaki ako. Makikita nila ang galing ko.
Ibinigay sa akin ni Sir Sacdalan ang application form,
simulan ko na raw ang gagawin kong drowing pag-uwi ko.
Dahil sa isang linggo na ang deadline.
Dalawang araw ko tinapos ang painting.
Ipinasa ko kay Sir Sacdalan...

Nakalipas ang dalawang linggo,
Nakatanggap ako ng isang malaking brown envelop.
Iniabot sa akin ito ni Binibining Purita Silva.
Abot-tenga ang ngiti nya.
Abot-batok naman ang ngiti ko.
Mabigat ang ang envelop, maraming laman.
Naglapitan ang mga kaklase ko.
Ako ang STAR.
Gusto man nilang hawakan ang laman nito,
syempre ako muna.

Laman ng envelop:
Isang Guhit Bulilit T-Shirt
Building carton blocks mula sa Batibot.
Isang Certificate na nagsasaad na ako ang nanalo sa Contest.
Pero walang pera.

Hindi ko naiisip na may monetary reward pala ang sinalihan ko,
Dahil siguro masaya na ako sa laman ng brown envelop. 
At ang kasiyahan na malaman kong ako ang nanalo.
pero nasaan na ang pera?
Hanggang ngayon hindi ko alam.
Siguro pinaghatian na ng mga guro ko.
o kaya naging school funds.
o baka ibinigay sa charity.

Nagmula ang larawan dito...
 

"I will color the world one step at a time..."