SI MILAGRING

"Ako si Milagring. Gusto mo ng saging?"

Nagpakilala na ang tanging babaeng nakausap ko na higit sa isang oras. Alam ko ang binabalak nya. Pero alam ko ring wala syang mapapala.


Tinuruan nya akong magsulat. Bumasa. Dami-dami nyang kwento. Minsan naman di ako interesado. Pati nga buong buhay nya, naikuwento na nya. Ang pag-aaway ng nanay at tatay nya. Ang pagkakahuli nya sa nanay at tatay nya na nag-aaway sa kama. Ang pagkakaiba ng saging at kung anong sustansya ang nakukuha sa kamote. Mahilig din sya sa mga hula.


May hula daw kasi sa kanya na may isang lalaking nasa dagat ang mapapangasawa nya. Dami nyang kwento talaga. Ang pangangati ng dibdib nya. Ang hilig nya sa mga artista. Lagi nya akong pinagmamasdan. Binabantayan. Parang wala nang ibang lalaking pwede nyang samahan. Umasa syang masusuklian ko lahat ng kabutihan nya. Pakiramdam ko nga, bata palang kami ni Milagring, may kalandian na sya. Parang ayaw nyang humiwalay sa akin. Kuna nasaan ako, asahan mo di magtatagal nakabuntot na sya agad. Minsan nga naisip ko, itulak ko kaya sya sa dagat.

Laging ganito ang takbo ng buhay ko. Tulog. Gising. maligo sa dagat. Konting laro kasama si Milagring. Parang walang bukas. Sige nang sige.



Ang bilis tumakbo ng araw. Ang bilis ng balik ng alon sa dalampasigan matapos nyang sumalpok sa batuhan. Maraming nangyari. Marami ring di dapat mangyari. Patuloy akong lumalangoy sa agos ng buhay. Ah basta. Bahala na. Pero agos naman talaga ang buhay. Minsan ang kailangan mo lang namang gawin ay sumabay.


Parang si Milagring. Ayaw pa rin akong tigilan. Lagi pa ring nandyan at nag-aalok ng kanyang kamote at saging. Walang pagsasawa. Waring di nakakahalata. O talagang ayaw lang nyang magpahalata. Minsan nagmumukha nang kawawa.



Kahit makulit alam mo kung ano ang habol nya. Alam mo ang nasa isip nya. Naghahangad sya ng isang bagay na wala sa akin. Na di ko naman kayang ibigay sa kanya. Hayun, umaasa na naman sya. Pero kilala ko na yan . Di ako kayang tiisin nyan. Gagawin ang lahat mapansin lang. Tumbling sya nang tumbling. Giling nang giling. Alam kong naiinis na sya pero tuloy pa rin. Kulang na lang siguro, pagtangkain nya akong gahasain. Walang kapaguran, parang may inaasahan. Habang lagi syang nakatingin sa akin, sa iba naman nakapako ang aking tingin.



Kahit naman di sigurado si Milagring sa paborito nyang manghuhula,


Walang kasawa-sawa. Ayaw sumuko.


Lalong lumalabo ang tyansa nya.


Lalo ngayon na nakilala ko na sya....

transcribed from the film BINYAG by MICO S. JACINTO

"I will color the world one step at a time..."